زنی مثل فلان هنرپیشه ی مشهور در مفابل جمعیتی درست شبیه صحنه ی یکی از فیلم هایی که دیده بود رو به همسرش کرد و ده ها ناسزا و دشنام را عین هنرپیشه ی فیلم بر زبان راند. او انتظار داشت که ساعتی بعد همسرش همه چیز را فراموش کند. اما روزها گذشت و این اتفاق نیفتاد. اشکال کجا بود؟ میهمانی که پایان یافته بود! پس چرا خاطره ی آن حرکت سینمایی هنوز در ذهن همسرش به جا مانده است و از آن روز با احتیاط و سردی خاصی با او برخورد می کند؟ نکند کسی یادش رفته آخر فیلم میهمانی کلمه ی " پایان " را روی پرده بیاندازد!
پس هشیار باشید رفتار و گفتار شما تحت تاثیر این وقایع در فیلم ها قرار نگیرد. چرا که زندگی فیلم یا مجموعه ای از فیلم های جداگانه نیست که بتوان در آن هر کاری انجام داد و بعد با یک کلمه ی " پایان " اوضاع را به حالت اول برگرداند! در واقع واژه ی " پایان " توهمی است که باید دقت کرد هرگز در دام آن نیفتاد!
متاسفانه این روزها سلوک معاشرت، رفتار و گفتار بسیاری از ما متاثر از نقش هایی است که در فیلم های خیالی و دور از واقعیت و عاری از هرگونه نکات کلیدی موفقیت در زندگی واقعی است. فیلم هایی که تنها جنبه ی سرگرمی دارند و از نظر انسان های موفق تماشای آن ها چیزی جز هدر دادن وقت نیست! این فیلم ها آنقدر ذهن آدم ها را تسخیر کرده اند که اکثر آن ها دچار افکار کلیشه ای شده اند. به عبارت دیگر طرز صحبت کردن، لباس پوشیدن، دکوراسیون منزل، نوع تفریحات و سرگرمی ها، شغل مورد علاقه، سبک زندگی و خانواده و... بسیاری از آدم ها با اینکه توانایی ها، استعدادها، سلایق و دیدگاه های متفاوتی دارند، یک شکل شده اند.
پس هشیار باش ! " پایان " توهم است !
به امید روزی که تماشای فیلم های سینمایی و تلویزیونی و سریال های ایرانی اتلاف وقت نباشد!
*************************
نظرات شما عزیزان:
:: چند نفر تا حالا خوندن : 240
|
امتیاز نوشته : 19
|
امتیازدهندگان : 4
|
کل امتیاز : 4
عضو نمیشی؟
عضویت سریع
آمار نوشته ها
سپاس از
