استاد برای پذيرايی از ميهمانان به آشپزخانه رفت و با يك قوری قهوه و تعدادی از انواع قهوه خوری های سراميكی، پلاستيكی و كريستال كه برخی ساده و برخی گران قيمت بودند بازگشت. سينی را روی ميز گذاشت و از ميهمانان خواست تا از خود پذيرايی كنند.
پس از آنكه همه برای خود قهوه ريختند استاد گفت: اگر دقت كرده باشيد حتما متوجه شده‌ايد كه همگی قهوه خوری‌های گران‌قيمت و زيبا را برداشته‌ايد و آنها كه ساده و ارزان قيمت بوده اند در سينی باقی مانده‌اند. البته اين امر برای شما طبيعی و بديهی است.
سرچشمه همه مشكلات و استرس‌های شما هم همين است. شما فقط بهترين‌ها را برای خود می‌خواهيد. قصد اصلی همه شما نوشيدن قهوه بود اما آگاهانه قهوه خوری‌های بهتر را انتخاب كرديد و البته در اين حين به آن چه ديگران برمی‌داشتند نيز توجه داشتيد. به اين ترتيب اگر زندگی قهوه باشد، شغل، پول، موقعيت اجتماعی و … همان قهوه خوری‌های متعدد هستند. آنها فقط ابزاری برای حفظ و نگهداری زندگی‌اند، اما كيفيت زندگی در آنها فرق نخواهد داشت. گاهی، آن قدر حواس ما متوجه قهوه‌خوری هاست كه اصلا طعم و مزه قهوه موجود در آن را نمی‌فهميم.
پس بیاییم بجای اینکه حواسمان به فنجان‌ها پرت شود… از نوشيدن قهوه خود لذت ببريم.
نظرات شما عزیزان:
:: چند نفر تا حالا خوندن : 186
|
امتیاز نوشته : 29
|
امتیازدهندگان : 6
|
کل امتیاز : 6
عضو نمیشی؟
عضویت سریع
آمار نوشته ها
سپاس از
