از خودتون بپرسین:

چقدر من مهارت و دانش لازم رو دارم؟ چقدر تحمل سختی و مداومت در کار دارم؟ چه اهدافی در زندگی دارن و شغل  های متناسب با اهدافمو مشخص کردم؟ مسئولیت پذیری و صداقتم در کار چقدره؟ توانایی من در برقراری ارتباط با دیگران به چه میزانه؟ ویژگی های پسندیده ی اخلاقیم بیشترن یا ویژگی های ناپسندم؟ خوش فکر و خلاق هستم یا نه؟ ... و یه عالمه سوالای دیگه که میشه پرسید.

هرکسی حتی خود شما اگه قرار باشه کسی رو استخدام کنید و حقوق و مزایای خوبی بهش بدین، حتما کسی رو انتخاب می کنین که برای سوالات بالا پاسخ های قابل قبولی داشته باشه. شما خودتون دارین؟ پس اگه ندارین، بهتره به جای اینکه بگین کار گیر نمیاد بگین من به درد اونا نمی خورم. من معیارهای گزینش برای تصدی اون شغل ها رو ندارم. چطور میشه که کسی، روی شمایی که خصوصیات و ویژگی های لازم برای انجام دادن موفقیت آمیز اون شغل در شما دیده نمی شه حساب باز کنه؟!؟ چطور؟ صرفا درس خوندن و داشتن مدرک دانشگاهی نمی تونه دلیلی برای جذب شما به خصوص در سمت های دولتی باشه. چرا که  عدم توانمندی شما به ضرر و زیان دیگران تموم میشه. اگه می بینید نیاز دارید تغییر  کنید، یالا! پاشید یه تکونی بخورید! هدفمند و امیدوار برین دنبال کسب مهارت ها و تخصص های لازم. برین کلاس های زبان، موفقیت، ارتباط موثر، کلاس های هنری وهر کلاس دیگه ای که لازمه. برین و سطح مهارت و قابلیت و توانمندی خودتونو بالا ببرین. اونوقت خواهید دید که چطور فرصت های شغلی دوروبرشما موج خواهند زد!

شاید کسی باشین که همین اول هزینه ی کلاس ها رو نداشته باشین. نترسین، همیشه راهی هست...   

من راهشو واسه خودم پیدا کردم...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: